۱۳۸۹ شهریور ۲۱, یکشنبه

نون و ریحون

وقتی تیتراژ آخر آخرین قسمت یک سریال تموم میشه و برای چند دقیقه همینجوری مات و مبهوت و بی حرکت میمانی، دو حالت دارد، یا اینکه سریال اونقدر قشنگ بوده و اونقدر قوی تموم شده که مبهوت داستان فیلم موندی. یا اینکه احساس می کنی به شعورت توهین شده و باور نمی کنی که چقدر وقت تلف کردی بابت دیدن این سریال. یعنی فکر کردن اگه از نوشابه و مرغ پخته و لاغر شدن تو زندان حرف بزنن و بعدش سر و صدا کنند که با تیغ سانسور افتادن به جون سریالشون، قابل قبول میشه که به بی سر و ته ترین نحو ممکن سریالشون رو تموم کنن؟ اونوقت شاکی هم میشن که چرا ملت میشینن فارسی وان میبینن! واقعا خجالت داره.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر