از سر لطف سایتهایی که سریالهای ایران رو به روزارائه می دهند، از تلویزیون ایران بی خبر نیستم. یه سریال جدید رو به اسم "مدار صفر درجه " مدتیه که دنبال می کنم. سریال محکمیه و از دیدنش لذت می برم. حالا چرا اینا رو اینجا می نویسم. علتش اینه که دلم برای خوندن یه کتاب خوب تنگ شده. دلم برای خوندن یه شعر ... یه قطعه ادبی یا حتی فلسفی. با پرسه زدن توی اینترنت هم نمی شه همون لذتی رو پیدا کرد که از خوندن یه کتاب خوب می شه برد. وقتی حبیب سر کلاس فلسفه شعر می خوند ... وقتی استاد فلسفه حرفهای قشنگ می زد ... وای خدایا چقدر دلم برای کلاسای ایران تنگ شده ... حداقل اونجا اگه سر کلاس درس مهندسی هم می نشستی، هر چند وقت یه بار ، یه استادی ... سر یه کلاسی ... تشنگی آدم رو برای شنیدن حرفهای قشنگ و پر از معنی و عمیق بر طرف می کرد. هیچ کتاب شعری هم با خودم نیاوردم که گاهی بین ورقهاش سرک بکشم و سیراب بشم ... دلتنگم ... دلتنگ وطن
۱۳۸۶ خرداد ۱, سهشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر